Trending Misterio
iVoox
Descargar app Subir
iVoox Podcast & radio
Descargar app gratis
Dragón
OSD 15T3

OSD 15T3 4s2j1c

20/5/2022 · 01:01:12
0
184
0
184
Dragón

Descripción de OSD 15T3 3il6g

Sintonía d’inicio—-----Sesame Street----------Tokyo Ska Paradise Orchestra (3:19) Buen día, bienvenidas a O Suenio d’o Dragón, un programa de Radio La Granja feito de raso en aragonés. Dende o vico de San José, en Zaragoza Ciudat Prisión, en o 102.1 d’a FM, empecipiamos!!!! Jaildreams-----------------------Aktive Notwehr (2:14) Hue, de fundo, sonará o disco de Moby - Everything Was Beautiful And Nothing Hurt (2018). Per lo que fa a las cancions que van sonando sueltas, si quiers, puetz consultar tanto lo conteniu d'o programa como la mosica que voi metendo en a ficha que amaneixe en Ivoox de conchunta con o podcast. Asinas, lo puetz escuitar quan quieras y, mesmo, participar en o programa...Cómo? Pus clamando a o programa en directo a nueu siet seis trenta y seis uitanta y ueito novanta y quatro; nueu siet seis tres seis ueito ueito nueu quatro Tamién, ninviando un mensache a o guasap almadeta osdd seis ueito nueu novanta y ueito zero seis vinte y siet; almadeta seis ueito nueu nueu ueito zero seis dos siet. Y, mesmo, por correu electronico, osueniododragon roba gmail.com, tot chunto y en minusclas; u si lo prefieres, en a pachina d'o mesmo nombre de Radio Patio Facebook. Pus sí, yera dando una tornada per los aniellos de Saturno, visitando los distintos hortals y cautivos espacials que tiengo espardius aquí y allá, entre asteroide y asteroide; iba pus caminando y mantenendo una interesantisma y absurda conversación con Ismael sobre la immortalidat d'o canrejo de río. Recuerdas a Ismael, no?. Yo no sé si ye l'aire sideral u qué, pero este zagalet ye creixendo a uellos vista...dentro de cosa tendrá edat pa embarcar-se. Ixo me recuerda que no t'he contau quí ye Moby Moby (naixiu l'11 de setiembre de 1965 en Harlem, Nueva York) ye un compositor de mosica electronica estadounidense. Lo suyo verdadero nombre ye Richard Melville Hall. Prenió lo suyo nombre artistico d'o libro mas famoso d'o suyo conoixiu tío bislolo, Herman Melville, Moby Dick. A primers d'os anyos 80, Moby yera miembro d'una banda de hardcore clamada Vatican Commandos, la quala lanzó un EP clamau Hit Squad for God. Dende 1985, estió disc jockey en "The Beat" Port Chester, (Nueva York) y en 1989 sinyó un contracto de gravación con Instinct Records. Moby Dick--------------------------Led Zeppelin (4:21) Asinas que , poco a poco, hemos seguiu nuestra gambada enta garra parte. En bell momento, Ismael, u tal vegada Moby , a lo qual nos hemos trobau en salir d'una actuación en Urano, hapreguntau si conoixebanos belatra ballena famosa en a historia d'os Babuins; asinas ye cómo m'ha veniu a la memoria una extraordinaria novela: Lo conde Belisario ye una novela historica de Robert Graves, publicada en 1938 y basada en a vida d'o cheneral bizantino Belisario. L'autor, como fació en Yo, Claudio (1934) y Claudio, lo dios, y la suya esposa Mesalina (1935), utilizó a lo detalle la fuents historicas sobre la persona y suplió los vuedos con una ficción verosimil. La novela ye basada en Historia d'as guerras de Justiniano y Historia secreta, de Procopio. L'autor proposa la etimolochía d'o nombre Belisario, como "principe blanco", suposando un orichen eslavo. Graves tracta a Belisario de forma respectuosa: las aspiracions d'o cheneral son, en tot caso, contenidas per lo suyo richido codigo d'honor y leyaltat a l'emperador. Antonina y Teodora se presientan como mullers extremadament intelichents, sabias y capaces, encara que propensas a los rencors y zelosías. L'emperador Justiniano I se presienta como un hombre intelichent pero limitau per lo suyo caracter apocau, esconfiau y rancoroso, ordenando que Belisario estase encegau y reduciu a pedir almosna, dimpués d'haber estau siempre fidel a l'emperador Justiniano I. Flavio Belisario (505-565) estió tal vegada lo zaguer gran cheneral de l'Imperio Romano-Bizantino y de tota l'antiguidat clasica. Lo nombre pareixe sucherir-le a beluns historiadors un orichen eslavo: Beli Tsar “lo principe blanco”; pero lo más seguro ye que haiga naixiu en Tracia (norte de Grecia). Se destacó como soldau baixo l'emperador Justino y, a la muerte d'este, estió nombrau Cheneral per Justiniano no nomás a causa d'os grans dotes, valor y capacidatz contrimostradas entre las campanyas sino tamién a causa d'as suyas grans ideyas militars y estratechicas. Lo suyo primer gran servicio estió salvar lo reinau de Justiniano en un momento clau: safocando una rechirada politica en contra de l'Emperador (a lo estilo bizantino, esto ye, disfrazada de disputa relichiosa). Un enfrontinamiento en os chuegos d'o hipodromo, endizcau per los nobles rivals a Justiniano, esdevenió en una revoltina contra l'emperador que, prestando-se a fuyir d'a ciudat, estió convenciu per la emperatriz d'enfrontinar la muerte como un autentico monarca. Manimenos, las rapidas accions de Belisario aconsiguioron contener lo motín. La represión estió sangrienta. Decenas de milars murioron ixe día pa que Justiniano continase en o trono. Pero con tot y con ixo, dimpués d'ixe episodio y con totas las victorias y fetas aconseguidas posteriorment, talment las mas impresionants d'a historia belica antiga, Belisario nunca aconsiguió la entera favor d'o estafurriau Justiniano, lo gran gubernador de l'Imperio Romano, que yera gubernau a la suya vegada per la suya esposa, una ex-comica, Teodora. Estando cheneral de l'Imperio, Belisario sabió combinar los diversos recursos tacticos d'as diferents nacions que aconformaban l'Imperio: chinetes tracios, lanceros godos, arqueros hunos a caballo, infantería greco-romana. Asinasmesmo financió d'a suya propia pocha un chicot exercito d’astajada (que en o suyo momento cospide plego a contar con 7.000 hombres) entrenau baixo la suya exichent supervisión. Esto le permitió obtener sorprendents victorias, mesmo en as condicions mas adversas. Lo zeloso Justiniano lo ninvió a complir fetas imposibles pa perder-lo pero Belisario siempre salió victorioso. Venció en puestos debant de murallas inexpugnables, en batallas campals en gran inferioridat numerica y realizó defensas imposibles como la de Roma, contando con 5.000 hombres contra lo Rei Godo Vitiges y los suyos 60.000 hombres acampaus a las puertas d'a gran ciudat, esdevenida en un zarpau de zarrios per las incursions barbaras. Le ganó Siria a los persas, vencendo a lo rei Cosroes en dos ocasions, una d'as qualas sin disparar una sola flecha. Recuperó pa l'imperio los territorios d'Egipto, Numidia y Cartago en Africa; Sicilia, Napols, y la mesma Roma en Italia. Plego a encorralar Pavía, d'infranqueyables defensas, capital d'o reino Godo per aquellsanyos. Y totas ixas fetas estioron aconseguidas con os escasos recursos y hombres destinaus per Justiniano. Las buegas de l'imperio romano solo heban estau mas amplias baixo Trajano, epoca d'oro de l'expansionismo imperial de Roma. Constantinoble se repolió como nunca con os quantiosos botins y trebutos aconseguius per las victorias de Belisario. Se remató la seu de Santa Sofía, centro arquitectonico y espiritual d'a cristiandat entre los siguients 1000 anyos, gracias a los talentos d'oro que afluyiban a Constantinoble d'os territorios conquerius. Mesmo dos reis barbaros s'achenulloron a los pietz de Justiniano. Las grans obras arquitectonicas y culturals que perduroron dica los nuestros días y que son iconicas d'o poder de Bizancio en l'alta edat meya, se financioron con as conquiestas de Belisario. Los godos, duenyos d'Italia dende la caita definitiva de l'Imperio d'Occidente, le ofrioron la corona d'Emperador Romano d'Occidente, honor a lo qual se negó, indignau, per la suya leyaltat a l'Emperador Justiniano. Este mesmo episodio estió utilizau en o suyo contra en a corte y Justiniano veyió la oportunidat pa quitar d'o meyo a lo capaz Belisario y a las suyas molestas victorias. Estió asinas que un d'os chenerals más capaces y leyals d'a historia remató la suya vida en a miseria, privau dica d'o suyo titol de patricio per lo zeloso y invidioso Emperador que, per temor a estar opacau y espullau d'o trono, nunca podió acceptar las glorias d'o leyal Belisario, l'hombre que pareixeba no entivocar-se ni reblar nunca. A Story Of Revenge And Sand--------------------------Red Baleine (3:54) Pero Belisario s'enfrontino, en una ocasión, a un oponent que lo deixó en ridiclo. Y este enemigo no yera un hombre, ni una muller sino...Porfirio. Asinas nos lo contaba Robert Graves a traviés d'o Eunuco Eugenio, un personache d'o suyo libro “Lo Conde Belisario”: D'un modo u unatro, Belisario levaba una vida dreita y regular, y en estes anyos nomás fracasó en una expedición: la que emprendió contra Porfirio, la famosa ballena que dende enta vinticinco anyos dificultaba la navegación en o Bosforo y lo mar Negro, pus dengún podeba matar-la, ni capturar-la. Porfirio estió la sola ballena d'a quala se saba que haiga dentrau en o Mediterranio. Ballenas muito mas grans, clamadas cachalotz, se veyen con freqüencia en l'Atlantico, y una de gran grandaria quedó una vegada varada en Cádiz. Los mercaders d'o mar Rojo veyen atras encara mayors en l’Ociano Índico, quan navegan anyalment a Ceilán con l'aire d'os monzons; d'estas ballenas s'extraye la barba de ballena, y a ormino tienen quatrocientos pietz de longaria. Porfirio no teneba mas que un uiteno d'ixa grandaria, pero a lo contrario d'as ballenas indicas, que son creyaturas timidas y enguileyan los barcos, emprendió una guerra destructiva contra l'Imperio. Las ballenas no minchan, como un podría suposar, peixes grans y dalfins y focas y tiburons, sino nomás los animaletz mas chicotz: se lanzan auguas abaixo con a boca ubierta y trusquen millons cada vegada. Porfirio patrullaba per lo mar Negro alimentando-se d'as colonias de peixes d'as profundidatz, y a vegadas desapareixeba meses enters. Pero siempre tornaba pa achugar-se en o Bosforo u lo Helesponto y deixar que la corrient le emplise la boca con multitut de peixes. En a primera aparición de Porfirio succedió que un audaz pescataire, irritau per los suyos retz estricallaus, atinó a clavar un pesau arpón en o flanco d'a ballena en pasar a lo suyo costau en una embarcación chicota. Esta yera una declaración formal de guerra, y Porfirio, que las suyas intencions heban estau pro pacificas dica lo momento, acazó lo pote y lo partió d'una codallada. Dimpués se comprendió que Porfirio no yera una ballena choven d'as especies comunas y afables, sino un eixemplar adulto d’orca u ballena asasina, seguntes las claman, como aquellas que los mariners que viachiaban a la India han visto guerriar contra las ballenas grans, fendo-las micas en repetius ataques.Porfirio aguaitaba en as profundidatz d'o mar y amaneixeba de truco, escupindo augua per un forau d'a cabeza, y se lanzaba contra qualsequier pote u barco que veyese, estricallando-lo con a coda. Tamién fundió dos buques de tonelache considerable, en diferents oportunidatz, elevando-se de rapiconté dende debaixo d'ells y afloixando lo fustamen con o topetazo. Manimenos, esto talment haiga estau un accident. Las estrosas de Porfirio mereixioron tota suerte d'explicacions. Los ortodoxos sosteneban que l'heban ninviau como castigo per lo pecau heretico d'o monofisismo, pero los monofisitas deciban que yera imposible, pus Porfirio atacaba a ortodoxos y monofisitas per igual. (Y en a epoca a la quala me refiero, la discordia con Roma ya se i heba solucionau.) Atros deciban que yera buscando a un Jonás, y mas d'un marinero impopular, ya estase ortodoxo u monofisita, heba estau arrullau a los suyos fauces en sacrificio. S'heban ninviau bispes de totas dos opinions pa pedricar-le dende la costa, y corrient abaixo flotaban textos escritos en tiras de papel conminando-la en nombre d'a Trinidat a tornar a l’ociano d'an veniba. Pero Porfirio no sabeba leyer ni yera baltizada, y no fació garra caso. Belisario s'ofrió como voluntario pa cazar a Porfirio. S'achugó en a dentrada d'o mar Negro en a epoca en que s'asperaba lo torno d'a ballena a la suya parache de pesca habitual. Iba en un buque de grandaria mayor que lo d'os quals Porfirio yera acostumbrau a atacar, armau con una catapulta d'as qualas arrullan l'habitual proyectil con falcas de fusta, sino una lanza larga y pesada. Justiniano ofrió, pa lo maneyo d'a catapulta, un destacamento de milicians d'a facción Azul —la responsabilidat d'a defensa d'as murallas de Constantinoble se dividiba entre lo demarca d'os Azuls y lo demarca d'os Verdes—, qui iban con animos de ganar gloria pa la suya color per medio d'a muerte de Porfirio. Los tripulantz d'o buque tamién yeran Azuls. Pintoron d'azul las lanzas d'a catapulta, y tamién los flancos d'o buque y las palas d'os remos. A la fin plegoron informes que heban alufrau a Porfirio a bella distancia a lo largo d'a costa norte, abanzando lentament enta la ciudat y d'humor belicherant. Belisario ordenó que se mantenese una guardia alerta y metió a preba la catapulta, entrenando a los milicians pa que la maniasen a la perfección. Los instruyó fendo-les disparar contra un tonel que heban arrullau per la borda dica que podioron calcular con precisión la fuerza propulsadora d'as cuerdas quan las retillaban con una manivela. Luego lo vichía alufró a la churriant Porfirio a meya milla de distancia. Porfirio s'amanó, nadando en a superficie, y enfiló dreitament enta lo buque como si querese enrestir-lo. Yera un animal intelichent y inchenyoso, y sabeba que gollaba d'una terrible reputación: en alufrar-lo, los buques gosaban fuyir a tota vela, aprofitando l'aire, y a vegadas s'esbarraban cinquanta millas u mas d'a suya camino. Pero este buque siguió lo suyo curso. La bestia s'amanó mas y mas, y a la fin Belisario dio la orden de disparar. La lanza fendió l'aire y trascruzó limpiament lo tonel a lo qual los prudents milicians, temerosos d'a colera de Porfirio, encara preferiban apuntar. Porfirio s’contentó con una codallada elegant —que partió una ventena de remos— y dimpués se capució y desapareixió. Pero antes que s'ise, Belisario le i heba encrustrau una pesada flecha con un richido arco d’acero como los que s'utilizan en os puestos contra los enemigos que intentan forzar las puertas d'a ciudat a l’emparo d’escudos extremadament gruesos. Apuntó an calculaba que sería lo celebro; pero l'anatomía d'a ballena ye peculiar, y la flecha se perdió de vista en una capa de grasa protectora. Ixa estió la zaguera vegada que los cazadors veyioron a Porfirio; dimpués de patrullar entre uns días tornoron. Los tripulantz deliberoron, y pelloron una historia que satisfeba lo suyo argüello. Seguntes ells, Belisario heba disparau con l’arco pero heba errau, y alavez ells heban accionau la catapulta. La lanza heba dentrau dreitament en as fauces ubiertas de Porfirio, pero la bestia heba partiu l’asta y s'heba aluenyau gramando, con a punta de la lanza fundida fundament en o garganchón. «Luego morirá per las suyas feridas», avantoron, «y reconoixeretz la nuestra punta de lanza per la color».Los Verdes se negoron a acceptar estas declaracions, sobre tot perque Belisario no las heba refirmau. Simplament deciba: «Los milicians usoron la catapulta enerchicament y contrimostroron que yeran buenos tiradors. He elevau un informe oficial a la suya Serenidat l'Emperador. Sin dubda, ell lo publicará oportunament». Pero, per la honor d'os Azuls, Justino retenió l'informe. Porfirio siguió destruyindo retz y navegando muitos anyos dimpués d'esto. Los Verdes, encara que convencius que los Azuls s'heban portiau covardament, no angluciaban meter-se en ridiclo ofrindo- se como voluntarios pa eliminar a Porfirio. Greenland Whale Fisheries----------------------The Pogues (2:36) Hazaña:(s. f.)feta. receloso/a: estafurriau/ada, malizioso/a. Élite: astajada. Cumbre: zima, cospide, pico (s. m.), puntón (s. m.), tuca, espata, morrera. Guiñapo: zarrio, zalacho, pingallo, andrallo, perreque, trapazallo, xalapón, perrecallo, falandraixo. Sitiar: encorralar. Embellecer: repolir. Tributo: trebuto, contrebuzión (f.), treudo, peita (ant.; f.). doblegarse: reblar. Coletazo: codallada (s. f.). estrago: estrosa, esferra (f.), estricallo, ixarrallón. Cuña: falca, lacarrón (s. m.), albera, pía. Tensar: retillar, tibar, tensar, estirar, trallar. Vigía: vichía, escuita, guaita.Embestir: enrestir, tozar, toziar, emburzar, tumar. Fraguar: pellar. apocado/a adjetivo (adj.) sustantivo (s.) apocau/ada, mantudo/a, apoqueixiu/ida, jamanzo/a, contreito/a, aplanau/ada,pocón/ona, pocalma, pocansia, entreculliu/ida, aglariau/ada, cosona. rencoroso/a: rancoroso/a, rencolloso/a, malastripas, tripolín Wooden Whale; Leaps & Bounds; Skye Barbeque---------Alasdai Fraser (5:07) Y, por agora, iste ha estau o suenio de hue. Ya sabes que, si t'ha feito goyo, t'aspero o proximo chueves as seis y meya en Radio La Granja, en o 102.1 d'a FM. Entremistanto, nos veyemos en os suenios, nos ascuitamos en la Radio. Salut y emparo mutuo!!!! Lobo-hombre en París----------------------Fiends Cats (2:45) 4j1w6g

Comentarios de OSD 15T3 3q3w19

Este programa no acepta comentarios anónimos. ¡Regístrate para comentar!
Te recomendamos
OSDT6
OSD6T4
OSD5T5
OSD3T5
Ir a Magazine y variedades